Anna Biegańska "Jakie się w tobie czynią krajobrazy"

JAKIE  SIĘ W TOBIE CZYNIĄ KRAJOBRAZY

 

nie pytam się o imię

twojego boga —

pytam się o imię twoje

jakie się w tobie czynią

krajobrazy gdy ludzkie

dłonie o pomoc proszą —

czy jesteś studnią głuchą

echem co po lesie niesie

listem z modlitwą w zaświaty 

snem krótkotrwałym 

niewiarą samego siebie czy 

zbitką węglowodanów i białek

czy czujesz ten dziwny trzepot

gdy w piersi pisklę dobra się wykluwa

zaś w dłoni kołyskę przeniesione czule 

rośnie i skrzy jasność w oczach budząc

bo jeśli nie czujesz nic

to bóg twój i ty nie masz imienia —

pusty dzban co nie gasi pragnienia

.

.

.

( z tomu "Komu człowiek?")

Fot. Art-graphik