Agnieszka M. Złotkowska "Szkłolandia"

- SZKŁOLANDIA - 

Szklani ludzie mają szklane chatki

Szklane serca biją szklany rytm

Szklane dzieci mają szklane matki

Szklane oczy ronią szklane łzy

Co dzień rano szklane słońce świeci

Szklani ludzie wyruszają w świat

W szklanych łożach płodzą szklane dzieci

Do kolekcji figurek ze szkła

Szklany kondukt w szklanym deszczu tonie

Szklany cmentarz zajął szklany wiatr

Potłuczone twarze plecy dłonie

Usypana cała góra szkła

Szklanym zmierzchem wracają do chaty

Noc zapada szklana noc do dna

Za marzenia stracone przed laty

Za bezsilność

Za rozpacz

Do dna

.

.

.

(z antologii "Strefa ciszy")

Fot. Anka Zhuravleva