Hanna Dikta "Pamięć"

- PAMIĘĆ - 

S. dziwi się jak to możliwe

że wciąż o niej pamiętam

jakby chodziło o papużkę

albo o zagubionego w wysokiej trawie chomika

nie rozumie że matkę traci się codziennie

kiedy nie ma kto pobłogosławić przed ślubem

kiedy nie ma komu zadedykować weselnej piosenki

kiedy nie ma do kogo powiedzieć: poroniłam mamo

ani: mamo będę miała dziecko

kiedy nad koleżankami z sali

pochylają się stare kobiety z termosami

a ty chowasz twarz pod kołdrą

żeby nikt nie zobaczył łez

S. nie rozumie że stracić matkę

to stracić kilka osób równocześnie

najbardziej żal mi babci moich dzieci

nigdy nie opowiedzianych bajek

niezaplecionych warkoczy

(ja kilkuletnia przed okrągłym lustrem toaletki

- jedno z moich najpiękniejszych wspomnień)

i pełnego miłości uśmiechu

który wnuczęta mojej matki

znają wyłącznie z fotografii

.

.

.

( z tomu "Jeszcze jestem kobietą")

Fot. Natalia Drepina